zondag, mei 27, 2007

Hartenklop

De kunstwerken van Mariko Mori bevatten
liters siliconenkit. De bouwmarkt moet er wel bij varen. Het maakt het oeuvre van de Japanse kunstenares een mekka voor fetisjisten van de transparante hoogglanskit.
Momenteel domineren haar maanachtige rotslandschappen, met futuristische eieren op Brancusi-achtige wijze gestileerd, de zalen van het Groninger Museum. Artistiek hoogtepunt van de tentoonstelling 'Oneness' is Mori's 'Wave UFO'. Bezoekers nemen daarbij plaats in een traanvormige capsule en drijven vervolgens visueel weg op door Mori gecreeerde esoterische beelden. Computergegenereerde werelden die de kosmische verbondenheid tussen hemel en aarde moeten weerspiegelen. Het schijnt een ervaring alsof je in de walvis was, alleen dan een walvis die dobbert op de golven van de (cyber)space of flows. De bezoeker in de ufo wordt op hun beurt met de kosmos verbonden door de hersenactiviteit tijdens het kijken te meten en op papier te zetten. En daar maakt Mori dan weer glitteraquarellen van. Cirkel rond.
De belofte van kosmische eenwording had in het museum een enorme wachtrij tot gevolg. Helaas had Firma Soetebroot weinig tijd. Bovendien moest je witte crocs aan om de cocoon te mogen betreden en daar heeft de firma een verleden mee. Het bleef daarom bij een rondje lopen om de ufo heen.
Gelukkig maar, want in een hoek achter de ufo stuitte de Firma op de kern van Mori's boodschap en zoals wel vaker werd die verwoord in de kinderexhibit. Hier bevonden zich namelijk vier buitenaardse wezens, dansend in een kring. Vier siliconen dokter bibbers van de maan, van wie het hart begon te kloppen zodra je ze over hun buikje aaide. Een minder allesomvattende ervaring dan de ufo en misschien maar half zo ingenieus. Toch kon de Firma de gedachte niet onderdrukken dat de maanmannen eigenlijk het best verbeelden waar het Mori allemaal om te doen was. Want de Firma zag hier hoe de in eerste instantie aarzelende bezoekers per bosjes smolten voor de charmes van de maanmannen en zag de maanmannen hun enthousiasme beantwoorden met olijk pompende harten en van aaipret oplichtende ogen. Dit was pas verbroedering ('Oneness')! Een remedie tegen angst voor het onbekende. De kern.
-> Knuffel eens een maanman!
1love!

Geen opmerkingen: