Ambrozijn of gebakken lucht?

Vanochtend was Marije Vogelzang te gast bij Goedemorgen Nederland. De jonge ontwerper bleek waarachtig voedselkunstenaar te zijn! Soetebroot had al eerder geconstateerd dat de tijden veranderd zijn, maar nu er heuse koks afstuderen van de kunstacademie, lijkt het tij definitief gekeerd.
Dat eten een kunst is, wisten we al lang. Dat voedsel en cultuur nauw met elkaar verbonden zijn is ook oud nieuws. Ria van Eindhoven en Wilma van Hoeven leken rechtstreeks van de huishoudschool te komen, maar Jamie Oliver heeft de topkok het aanzien van een popidool gegeven. Geen dikbuikige, bourgondische mannen van vijftig meer, maar sexy en goedgebekte knullen die swingend de meest creatieve gerechten bereiden. Ramon Beuk, Rudolph van Veen en Peter Van Asbroeck zijn slechts enkele mediagenieke jongemannen die in het kielzog van Oliver niet alleen onze smaakpapillen beroeren.
De laatste stap is die van kokidool tot voedselkunstenaar of food artist. Het anglicisme is voorbehouden aan omhooggevallen sujets die tot dezelfde categorie behoren als de orthodontist die zich dental artist noemt, maar de ware voedselkunstenaar heeft begrepen dat de smaak -- net als de reukzin overigens -- een delicaat, doch ondergewaardeerd zintuig is in onze visueel overprikkelde wereld.
Zoals het een kunstenaar betaamt denkt ook de foodie in concepten. Koken is niet slechts een vaardigheid of ambacht, maar een opdracht die inspiratie en visie vereist. Ligt hier de aloude tegenstelling tussen hoge en lage cultuur op de loer? Zijn topkoks slechts vaklui, hoe goddelijk zij ook kunnen koken? Hoewel de museale status van zelfs de meest artistieke gerechten zeer gering is, is Soetebroot van mening dat ook gebakken lucht best smakelijk kan zijn.