Back to That Dam

Het einde van mijn reis is in zicht en langzaam werk ik mijn weg terug naar huis. Heel langzaam, want mijn vlucht gaat vannacht pas om drie uur pas de lucht in. Gelukkig valt in Bangkok de tijd gemakkelijk te doden. Vooral met twee dingen: shoppen en eten. Het shoppen deed ik vanmiddag en dat leverde behalve een set nieuwe nikes (roze, met bloemetjes!) ook nog een heleboel mooie Thaise kitsch op die ik plechtig beloof onder de meest trouwe lezers te verdelen, hehe.

Voor mijn eigen entertainment en hopelijk ook dat van jullie, sluit ik deze reisblog nu niet af met eindeloze verhalen over Boeddha's, Grand Palaces of tuktuk ripoffs, maar met een paar kiekjes van zaken -groot en klein- die ik opmerkelijk vond aan Thailand & Laos.

1.30 pm - Werkverschaffing kan in Thailand soms wel heel erbarmelijke vormen aannemen. Op de lichtbak waar deze stakker onder is in slaap gevallen staat Rolex. ZXelfs de naburige zwerfhonden hadden meer interesse in de kloosterpoort aan de overkant dan deze juwelierzaak (maar da's omdat ze weten dat ze om 6u eten krijgen van de monniken).




Ook zoiets, telefoonlijnmonteur zijn in Luang Prabang, Laos.

Veiligheid of fashionstatement?

Deze op zijn slurf uitrustende olifant bewijst het nog een keer. Trekkings zijn zielig en de hele dag met toeristen op je rug lopen alleen maar heel vermoeiend.

De textielserie; Lao style. De eerste was de beste. De tweede stijl had ik niet meer gezien sinds ik een jaar of 12 was, maar overtreft het Michael Jackson dekbed dat ik toen op mijn bed had liggen in alle opzichten. De deurmat is vooral functioneel. Het boeddhabeeldje staat zo niet op de betonnen tempelvloer. Maar of het daarmee te verantwoorden is?

Slangenschnapps, een lokale specialiteit. Mogelijke bijwerkingen; spierspasmen en verlammingen. Maar volgens de brouwer is de kans dat er slangengif in achterblijft verwaarloosbaar klein. Proost!

Lao-ese zelfrelativering op de Arc de Triomphe (te vinden achter de Musicalfontein, een cadeautje van China) in Vientiane...








In Udon Thani kun je pas echt leven als een ster. Er is zelfs een Limousineservice vanaf het vliegveld naar het stadscentrum.







Tot begin jaren '90 nog wars van elke vorm van kapitalisme vercommercialiseert zelfs de People's Republic of Laos nu rap.







Op de nipper ontdekte ik behalve nieuwe landen, ook nog nieuwe onderdelen van mijn eigen identiteit.








Heb zin om iedereen weer te zien!

Meer foto's van mijn reis door Thailand en Laos op Facebook!